Κυριολεκτικά, λίγες ώρες πριν την επιβολή απαγόρευσης των αθλητικών εκδηλώσεων, αγωνίστηκαν και το περασμένο Σαββατοκύριακο τα μέλη μας, επιβεβαιώνοντας την παντός καιρού παρουσία του Συλλόγου στα δρομικά events της χώρας. To διήμερο 31 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου, ​ο Διεθνής Σύνδεσμος Αγώνων Υπεραπόστασης “ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ”, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι Δήμοι Τριπόλεως, Σπάρτης και Καλαμάτας με τη συμμετοχή του Αθλητικού οργανισμού δήμου Σπάρτης, καθώς και του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Μεσσηνίας & των Σπαρτιατών Δρομέων, πραγματοποίησαν δύο αγώνες υπεραπόστασης και μεγάλης ιστορικής αξίας επί της διαδρομής: ΤΡΙΠΟΛΗ – ΣΠΑΡΤΗ – ΜΥΣΤΡΑΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ.

Η πρώτη διαδρομή, με την ονομασία “ΔΡΟΜΟΣ ΑΘΑΝΑΤΩΝ” απόστασης 142χλμ, αποτέλεσε τη σύνδεση των 4 αγαλμάτων των Ηρώων της Ελληνικής Ιστορίας: του Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη, του Βασιλιά Λεωνίδα στην Σπάρτη, του τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κων/νου Παλαιολόγου στον Μυστρά και του αγάλματος της Νίκης με τις μορφές του Παπαφλέσσα και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας. Η διαδρομή, που κινήθηκε ολόκληρη σχεδόν πάνω στο Όρος του Ταϋγέτου, χαρακτηρίστηκε από τρομερά δύσκολες συνθήκες, όχι μόνο εξαιτίας του απαιτητικού προφίλ των 2.500 μέτρων θετικής υψομετρικής, αλλά λόγω και των τρομερών θερμοκρασιακών διακυμάνσεων, κυρίως κατά της διάρκεια της νύχτας, γεγονός που δοκίμασε σε μέγιστο βαθμό τις αντοχές των τολμηρών υπερ- μαραθωνοδρόμων. Το γεγονός αυτό μαρτυρά και η μη επιτυχής ολοκλήρωση του αγώνα από πολύ μεγάλο αριθμό αθλητών.

Ανάμεσα σε αυτούς που πήραν εκκίνηση, δε θα μπορούσε να μην βρίσκεται και ο αγαπημένος μας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ, που επιχείρησε να ολοκληρώσει την μεγαλύτερη έως τώρα απόστασή του, με παράλληλο στόχο μάλιστα, να εξασφαλίσει και την πρόκρισή του στο επόμενο Σπάρταθλον. Δυστυχώς για εκείνον, έντονες ενοχλήσεις στο στομάχι δεν επέτρεψαν, παρά την ανοχή του για πάνω από 30χλμ, να συνεχίσει, αναγκάζοντάς τον να σταματήσει την προσπάθειά του στο 75ο χλμ. Ευχτυχώς για εμάς, εξακολουθεί να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, υπόδειγμα ήθους και ανωτερότητας, αλλά κυρίως έμπνευση να συνεχίσουμε να κυνηγάμε κάθε στόχο. Παναγιώτη ευχόμαστε ειλικρινά και ολόψυχα καλή απόκατάσταση (όχι ότι σε κούρασαν 75 χιλιόμετρα) και καλή επάνοδο με δυναμική επιστροφή στο επόμενο κατόρθωμά σου!

Παράλληλα με το ΔΡΟΜΟ ΑΘΑΝΑΤΩΝ, παραγματοποιήθηκε και ο (επετειακός για τα 2500 χρόνια της Μάχης των Θερμοπυλών) ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ “ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ”, απόστασης 80χλμ, συνδέοντας αντίστοιχα, το άγαλμα του Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Τρίπολη και αυτό του Βασιλιά Λεωνίδα στην Σπάρτη. Σε μια απίστευτα απαιτητική διαδρομή 1.200 μέτρων θετικής υψομετρικής διαφοράς, που ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια μιας αρκετά κρύας νύχτας, συμμετείχε ο αγαπημένος μας ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΙΑΣ, για πρώτη μάλιστα φορά σε τόσο μεγάλη απόσταση. Ο Γιώργος ολοκλήρωσε την προσπάθειά του σε 10 ώρες 34′, βελτιώνοντας διαρκώς τη θέση του μέσα στον αγώνα, πιστοποιώντας το γεγονός ότι τόσο η προετοιμασία του όσο και η διαχείριση των δυνάμεών του, έγιναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γιώργο πολλά συγχαρητήρια, καλή αποκατάσταση και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία στους επόμενους, μικρούς ή μεγάλους στόχους σου και στο μέλλον.

Θα θέλαμε αρχικά να συγχαρούμε και πάλι τους δύο φίλους μας, για την προσπάθεια και την απόφαση να στηθούν στην εκκίνηση τέτοιων αγώνων, δείχνοντας ότι με θέληση, υπομονή και επιμονή, κανένας δρόμος και κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να κάμψει τα όνειρά μας, ιδίως στο στίβο της ζωής. Είμαστε πολύ περήφανοι που είστε ανάμεσά μας και μας εμπνέετε με την στάση και το ήθος σας, σε κάθε έκφραση της αγάπης για αυτό που κάνετε, ενώ αποτελείτε σταθερό πυλώνα της δρομικής μας παρέας για το μέλλον στις μεγάλες αποστάσεις.

Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι δε θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι οι μεγάλες αποστάσεις κρύβουν πάντα αστάθμητους παράγοντες, εκπλήξεις, δυσκολίες, αποτυχίες και απογοητεύσεις. Πλην όμως κρύβουν μεγάλη τιμή και σεβασμό σε κάθε έναν που επιλέγει να μπεί στην εκκίνηση σε έναν από αυτούς. Και μπορεί η αντικειμενική επιτυχία να μην είναι δεδομένη στις υπερ-αποστάσεις, κυριαρχεί όμως η αξίωση και η τιμή που θα πρέπει να αισθάνεται κανείς στεκόμενος και μόνο σε μια τέτοια δοκιμασία. Η αποτυχία δεν είναι ήττα, η εγκατάλειψη της πρσπάθειας είναι.

Το κεφάλι ψηλά λοιπόν και πάμε για τα επόμενα!