Ο Τάκης, Ultraman ή Superman, όπως πολλοί από εμάς συνήθως αποκαλούμε, αποτελεί μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πολυσυζητημένη φυσιογνωμία στους δρομικούς κύκλους των Rafina Runners. Ειδικά κατά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όπου εντυπωσιάζει με προκλήσεις που για εκείνον πλέον μοιάζουν παιχνίδι μυαλού, αλλά για τους περισσότερους, αποτελούν στόχο ζωής. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν αυτές επαναλαμβάνονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ τους.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, καθώς η εμπλοκή του με τον αθλητισμό ξεκίνησε πολύ παλαιότερα από όσο τον γνωρίζουμε εμείς. Απο τα προεφηβικά του ήδη χρόνια, ασχολείται συστηματικά με τον ατομικό και ομαδικό αθλητισμό, μέσα από το μπάσκετ, το τρέξιμο, το μονό σκι θαλάσσης, το μπιλιάρδο και πολλά ακόμη. Και μπορεί στην πορεία οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις να τον περιόρισαν για μεγάλο σχετικά διάστημα, η μοίρα όμως τον έφερε ξανά στο τρέξιμο, με μια τυχαία (;) αφορμή.

Μια φιλική παρότρυνση, μόλις το καλοκαίρι του 2016, για συμμετοχή στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας ήταν αρκετή για να ξυπνήσει και πάλι μέσα του τη δίψα για το δρόμο. Προετοιμάστηκε, το πίστεψε και μπήκε στο λεωφορείο για την Αφετηρία του Μαραθώνα, όπου δίπλα στους πρωτεργάτες του δρομικού κινήματος της Ραφήνας, το Γιώργο Χανούμη και το Σπύρο Σκαρέα, συνειδητοποίησε ότι το τρέξιμο ήρθε στη ζωή του για να μείνει. Ευτυχώς για εμάς, θα συμπληρώσω.

Ο Παναγιώτης Αναγνώστου, λοιπόν, για όσους δε το γνωρίζουν, πέρα από ιδρυτικό μέλος, προϋπήρχε ως θεμελιώδης λίθος του Συλλόγου, αφού από τη γέννηση κιόλας της ιδέας των Rafina Runners, τίμησε το ιστορικό όνομα, στις πρώτες κιόλας συμμετοχές του σε επίσημους αγώνες. Έκτοτε, αποτελεί σημείο αναφοράς στις δρομικές μας ιστορίες, αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι των συναντήσεών μας στο «στέκι» από ενάρξεώς τους. Το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, η ευγένεια, το ήθος και το χαμόγελό του υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, τον καθιέρωσαν τόσο στην παρέα, όσο και στις καρδιές όλων όσων έχουν την τύχη να τον συναναστρέφονται, του γράφοντος συμπεριελαμβανομένου.

Στην πιο πρόσφατη ιστορία του, συναντάμε την εντυπωσιακά γρήγορη εξέλιξή του σε δρομέα αντοχής, αλλά και τη σταδιακή προσκόλλησή του στις -ακόμη πιο- μεγάλες αποστάσεις. Δεν ακολουθεί κάποιο προπονητικό πρωτόκολλο, καθώς επίσης κανένας αγώνας δεν αποτελεί αυτοσκοπό για εκείνον. Θα σκεφτόμασταν εύκολα μερικοί, πως σε όλο αυτό τον βοήθησε τόσο η αθλητική του υποδομή όσο και το γεγονός ότι πηγαινοέρχεται καθημερινά σχεδόν στο χώρο εργασίας του στο κέντρο της Αθήνας, με το ποδήλατο!

Τα πράγματα όμως δεν ερμηνεύονται πάντα τόσο απλά. Βλέπετε, μετά από τρεις συμμετοχές στην κλασική διαδομή του Μαραθωνίου, αλλά και μερικούς αγώνες multisports (πρόσφατα μάλιστα, συμμετείχε δοκιμαστικά σε αγώνα τριάθλου Ολυμπιακής απόστασης με εξαιρετική επίδοση), στη σκέψη του Superman οι αποστάσεις άρχισαν να φαίνονται όλο και πιο μικρές, όλο και πιο βατές, όλο και πιο βολικές. Ως φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, δεν άργησε να έρθει η πρώτη του απόπειρα να τρέξει έξω από τη σφαίρα των «συμβατικών» αποστάσεων.

Είχε μόλις ολοκληρώσει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο του 2018, όταν εξέφρασε την επιθυμία του να επιχειρήσει τον πρώτο του υπερμαραθώνιο. Κι όταν λέμε επιθυμία, εννοούμε ότι δήλωσε τη συμμετοχή του στον 2ο Βυζαντινό Αγώνα των 50χλμ, δύο μόλις μήνες αργότερα. Η σκέψη του ήταν απλά να δοκιμάσει, ώστε να γνωρίσει τι και πως έρχεται μετά τα 42.195 μέτρα. Πραγματοποίησε, δε, εξαιρετική διαχείριση δυνάμεων αλλά και επίδοση, παρέα και με άλλους δρομείς του Συλλόγου, αδερφούς Χριστοδούλου και Νίκο Φωτιάδη.

2ος Βυζαντινός Αγώνας 50χλμ – 2019

Η αρχή είχε γίνει, και η επιθυμία του να πάει ακόμη πιο μακριά, μόλις είχε εδραιωθεί. Ακολούθησαν ακόμη μερικά επιτεύγματα μέσα στον επόμενο χρόνο, όπου εκτός της συμμετοχής του στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, συμμετείχε κατά σειρά σε 2 ακόμη υπερ-μαραθώνιες προσπάθειες, ξεκινώντας με τον 12ο Σαρωνικό Δρόμο 63,4χλμ τον Δεκέμβρη του 2019. Στη συνέχεια, επέστρεψε και πάλι στον 3ο Βυζαντινό δρόμο, πραγματοποιώντας ακόμη πιο εντυπωσιακή εμφάνιση από την πρώτη φορά, για να συνειδητοποήσει πλέον ότι η τάξη μεγέθους αυτών των αγώνων, απλά… δε τον ικανοποιεί.

Η τάση του να ξεπερνά κάθε φορά τον εαυτό του και να επιβεβαίωνει ότι δεν υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη θέληση και δύναμη, τον έφερε στην εκκίνηση του 12ώρου αγώνα του 1ου Atromitos Ultra Race, στο κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά (έναν μόλις μήνα μετά την προηγούμενη υπέρβασή του). Εκεί, ολοκλήρωσε την προσπάθειά του, ξεπερνώντας τα 100χλμ. (!) που και έγινε ο στόχος του, καταλαμβάνοντας μάλιστα την 2η θέση στη γενική κατάταξη των αντρών, ανάμεσα σε μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες υπερ-αποστάσεων της χώρας. Την προσπάθειά του υποστήριξε σύσσωμος ο Σύλλογός μας αφού πολλά μέλη και φίλοι του Παναγιώτη, βρέθηκαν κατά κύματα σε όλη τη διάρκεια της παγωμένης και αρχικά βροχερής 8ης Φεβρουαρίου του 2020, στο πλευρό του, για να του δώσουν, αλλά κυρίως για να πάρουν δύναμη από το μεγαλύτερο ως τώρα επίτευγμά του .

1ος Atromitos Ultra – 2020 (12h / 101χλμ)

Για μία ακόμη φορά, είχε υπερβάλλει εαυτόν, με υποδειγματική μάλιστα αντιμετώπιση, γεμάτη σεμνότητα, ταπεινότητα και απόλυτη αφοσίωση στις πραγματικές αξίες του αθλητισμού. Ο Ultraman αποτελεί καθημερινό παράδειγμα ανθρώπου χωρίς αυτοσκοπούς, χωρίς ανάγκη να αποδείξει τίποτε και σε κανέναν, παρά μόνο εμπνέει τόλμη, πίστη, θάρρος και θέληση σε όλους, ώστε να μη φοβούνται να κυνηγήσουν όνειρα, εντός και εκτός του αθλητικού βίου. Πρότυπο συμπεριφοράς και ήθους, εν γένει.

Με τον Παναγιώτη συναντηθήκαμε μερικές φορές αυτές τις μέρες, σε μια προσπάθεια να εκμαιεύσουμε τις επόμενες σκέψεις του, αλλά και τα μυστικά που κρύβει στην ψυχή του και τον οδηγούν με αυτή την πραότητα και καλοσύνη κάθε φορά και πιο μακριά. Προσπαθήσαμε να καταγράψουμε την έμπνευση που αποπνέει και κυρίως να μάθουμε μέσα από τη στάση του τι είναι αυτό που πρέπει να μας δείχνει κάθε μας επόμενο βήμα, αλλά και πως μπορούμε να απολαμβάνουμε με περισσότερη αυτοπεποίηθηση και ασφάλεια το τρέξιμο των πιο… μεγάλων αποστάσεων.

Τον ευχαριστούμε πολύ και του ευχόμαστε κάθε καλό, υγεία και επιτυχία σε ότι σκεφτεί να κάνει και του υποσχόμστε ότι δε θα τρέξει ποτέ μόνος του, από όπου και αν ξεκινήσει, όσο μακριά κι αν αποφασίσει να φτάσει.

Ας τον απολαύσουμε λοιπόν, σε μια μικρή, αυθόρμητη συνέντευξη κυριολεκτικά on the rocks, στην όμορφη νυχτερινή Ραφήνα:

Παναγιώτης Αναγνώστου – The Ultraman (video)

 Αν θες να πας κάπου γρήγορα, πήγαινε μόνος σου, αλλά αν θες να πας μακριά, πήγαινε με παρέα…

Αν πάλι, δεν έχεις ιδέα ούτε που θες να φτάσεις, αλλά ούτε πόσο χρόνο έχεις διαθέσιμο, τότε πιθανότατα σε λένε Πέτρο Κοράκη και είσαι ο ορισμός του δρομέα – εραστή του αθλήματος!

Τον Πέτρο -κατά το κοινό «Κενυάτη»- τον γνωρίσαμε για πρώτη φορά περίπου πριν 2 χρόνια τρέχοντας (τι άλλο!) στη Ραφήνα. Πλέον τον συναντάς να τρέχει οπουδήποτε, οποτεδήποτε, με ή χωρίς παρέα και σε οποιονδήποτε ρυθμό, συνήθως ακολουθώντας το δικό σου. Σου φαίνονται πολύ γραφικά όλα αυτά;

Θα εκπλαγείς πολύ περισότερο, όταν μάθεις -αν δε το ξέρεις ήδη- ότι ο Πέτρος τρέχει αποκλειστικά χωρίς ρολόι καταγραφής, χωρίς δομημένο μοντέλο προπόνησης και χωρίς κανέναν συγκεκριμένο αγωνιστικό στόχο, ενώ αποφεύγει σχεδόν δογματικά κάθε διαδικτυακή προβολή και επικοινωνία.

Τρέχει γιατί αγαπά τη διαδικασία, γιατί με αυτό τον τρόπο κοινωνικοποιείται και κυρίως, γιατί τον κάνει να χαμογελά. Το τελευταίο, είναι μάλλον και το πιο χαρακτηριστικό του στοιχείο, ίσως πάνω και από το ίδιο το δρομικό του στυλ, που ξεχωρίζεις από μακριά: ήρεμα, αγέρωχα, γαλήνια, χωρίς άγχος, ιδρώτα ή πανικό, απολαμβάνοντας κάθε εικόνα γύρω του.

Ο Πέτρος θα σε ακολουθήσει για τρέξιμο χωρίς να ρωτήσει πόσο μακριά, με τι ρυθμό ή κατεύθυνση θα κινηθείς. Θα έρθει, είτε σε βρει στο τέλος του χαλαρού αποκαταστατικού σου run, είτε πριν το Κυριακάτικο long, ακόμη κι αν είχε ξανατρέξει μόλις την προηγούμενη μέρα. Και αν απορήσεις που ακολουθεί και πάλι, ένα τεράστιο χαμόγελο θα πλαισιώσει το αγαπημένο του «πάμε ρε παδιά!» που μαγικά θα σε κάνει κι εσένα να χαμογελάσεις.

Σε περίπτωση που παρά τα προαναφερθέντα, θελήσεις να τον κατατάξεις στους κοινούς δρομείς που αθλούνται ανάμεσά μας, θα απογοητευτείς για ακόμη μια φορά. Γιατί, το γεγονός ότι δε καταγράφει τις διαδρομές του ο ίδιος, δε σημαίνει ότι αυτές δε καταγράφονται, πόσο μάλλον όταν λαμβάνει μέρος σε αγώνες (όπως αρκετούς μαραθωνίους σε Ελλάδα και εξωτερικό έως τώρα), οι οποίοι μάλιστα αποδεικνύουν εμφατικά το ότι εκτός από ευτυχισμένος δρομέας, είναι και ικανότατος!

Οι επιδόσεις του είναι εντυπωσιακές, χωρίς ποτέ να έχει στοχεύσει σε κάποιον αγώνα προπονητικά, γεγονός που κάνει όλους τους υπόλοιπους να απορούν για τα αποθέματα και την προοπτική που κρύβει. Κι όμως, οι επιδόσεις του, δεν είναι καν ο λόγος που αφιερώνουμε αυτό το άρθρο στον Πέτρο. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την άθληση, που αντιμετωπίζει το τρέξιμο αλλά και τους δρομείς κάθε επιπέδου, αυτά που τον ξεχωρίζουν ανάμεσά μας. Είναι ο σεβασμός και ο θαυμασμός που εμπνέει η ίδια του η ψυχή, η αγνή του αγάπη για το τρέξιμο και τη δρομική παρέα και συνήθεια.

Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, που αναφερόμαστε σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της δρομικής μας παρέας, λίγες μόλις μέρες μετά την τελευταία του απόπειρα να μας τρελάνει. Ως συνήθως, χωρίς να κουβαλάει πάνω του οτιδήποτε “περιττό” (jel, νερό, ζώνη, ηλεκτρολύτες) παρά μόνο ένα δανεικό ρολόι, έτρεξε διαδρομή 42.2 χλμ εντός της Ραφήνας, γιατί απλά το «γούσταρε».

Στον Μαραθώνιο αυτό «περίπατό» του, τον συνόδευσε ο Παναγιώτης Σπανόπουλος, ανοίγοντας μαζί του μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση επί ποδός, προκειμένου να γνωρίσουμε καλύτερα έναν άνθρωπο που μας εμπνέει σταθερά με το ήθος και την αθλητική του ευγένεια. Το σύνολο της συνέντευξης μπορείτε να παρακολουθήσετε στο video που ακολουθεί και επιμελήθηκε ο Παναγιώτης, δημιουργώντας ένα υπέροχο αποτέλεσμα, με τον Πέτρο να απαντά με χαμόγελο κάθε ερώτηση χωρίς διασταγμό, χωρίς να λαχανιάζει και κυρίως με άφθονο χιούμορ και χαμόγελο.

Για την ιστορία, ο Πέτρος σημείωσε χρόνο Μαραθωνίου 3 ώρες κα 38′ – με μερικές μάλιστα στάσεις – σε μια διαδρομή με 350 μέτρα θετικής υψομετρικής και σε ημέρα με αρκετή ηλιοφάνεια και ζέστη.

Ευχαριστούμε θερμά, τόσο τον Πέτρο Κοράκη για τη διάθεση και συμμετοχή του σε αυτό το εγχείρημα, όσο και τον Παναγιώτη Σπανόπουλο για το χρόνο που διέθεσε και το όμορφο αποτέλεσμα. Απολαύστε τους στο αφιέρωμα που παρουσιάστηκε στην ζωντανή εκπομπή του καναλιού μας στο YouΤube το βράδυ της 9ης Μαϊου 2020, στον σύνδεσμο που ακολουθεί! 

Πέτρος Κοράκης – Ο Κενυάτης